Tools van toen
Tijd voor eens een nieuw, leuk topic waaraan iedereen zijn/haar persoonlijke bijdrage kan leveren.
Hoe het werkt? Heel simpel. Vrijwel iedereen had "vroeger" wel een tool of gadget die helemaal te gek, gaaf, fantastisch was ... en waarvan je nu denkt ... "really???".
Ik zal zelf maar beginnen. Als klein manneke had ik een Commodore 64, mijn eerste eigen computer. Ik wist toen nog niet echt wat een computer was, en ik dacht dat ik er een vraag aan kon stellen en dat ie dan antwoord zou geven (een computer wist immers heeeel veel en was heeeel slim ...). Uhm ehh ... juist ja ;)
En dit is 'm dan:
Pretty cool hè ;) Ik had de nieuwe versie zoals die op de foto te zien is. De disk-drive die heb ik pas later gekocht. In eerste instantie gebruikte ik, jawel niet schrikken, cassettes! :)
Na een kwartier laden (wat soms mis ging, kon je opnieuw beginnen), kon je dan eindelijk een spelletje spelen. En de grafische kwaliteit? Die was geweldig ;)
Oké, en laat ik dan afsluiten met m'n eerste DIGITALE fotocamera. Die kostte destijds een fortuin. Met maar liefst 3x optische zoom en 3,3 megapixel voelde ik me letterlijk de KONING te rijk. WOW ... yiehaaa ... geen filmrolletjes meer (!!!) ... maar liefst 3,3 MEGAPIXELS!!! Het (op dat moment) hoogst haalbare!! Het leven was mooi. Ik had een magisch apparaat gekocht ... sublieme topkwaliteit ... een gruwelijk hoge resolutie. Ik had het beste fototoestel OOIT in handen!! Echt waar!!
Tja ... of toch niet :-/
Wat is jouw verhaal? Wat zijn jouw geweldige tools van toen? Het kan van alles zijn, dus aarzel niet om hier JOUW leuke verhaal te vertellen in ... de "TOOLS VAN TOEN".
Aar C:
Titel even ontcapsed.
Gewijzigd op 24/03/2015 22:15:22 door - Ariën -
Mijn eerste telefoon zag er ongeveer zo uit. Voor mijn verjaardag gekregen van mijn ouders. Wat een @#$@%$( ding was dat. Je kon er eigenlijk alleen maar mee bellen en sms'en. Groot, lomp en ik was verplicht om hem bij me te hebben zodat ik bereikbaar was. En het heeft tot een paar weken terug geduurd eer we mijn moeder aan een smartphone kregen... die liep nog met zo'n flip phone ding rond.
Iedereen op de basisschool draaide windows. En waar komen ze bij ons mee thuis? Een PC waar nog DOS op draait. En ik maar niet begrijpen waar de anderen het over hadden.
Mijn eerste horloge was er één van de kermis. Je kon er de tijd, en zelfs de datum op zien. Niet zo spectaculair met al dat smartwatch geweld.
Gewijzigd op 24/03/2015 10:51:40 door - Mark -
Toevoeging op 24/03/2015 11:16:07:
En deze was natuurlijk geweldig:
Die kreeg je als je een postbankrekening opende
Toevoeging op 24/03/2015 11:59:23:
Heel wat schoolverslagen mee getypt: WordPerfect 5.1
En mijn eerste ervaring met programmeren: QBasic
Gewijzigd op 24/03/2015 11:07:21 door Tobias Tobias
Mn eerste console :)
Daarvoor ok nog op C64
Mijn eerste Acorn BBC computer.
prijs 2000 gulden.
geheugen 64 KByte ram.
zonder scherm.
zonder floppy drive.
zonder programma's.
zonder muis.
Na opstarten had je een prompt en kon je Basic gaan programmeren.
Opslaan deed je op je eigen cassette speler.
Deze heb ik ook ooit nog gehad:
En ook nog een Sharp Laptop met intern een printer.
Het beeldschermpje was 80 chars bij 5 regels.
Plaatje is niet exact dezelfde maar lijkt er wel op.
Deze laptop had onder andere ook nog een Bubble geheugen.
Gewijzigd op 24/03/2015 16:35:18 door - SanThe -
Dit is ook wel leuk ... een pagina uit de handleiding van de Commodore 64. Er werd uitgelegd hoe je een luchtballon kon programmeren. Links hoe ie eruit ziet, en rechts de code :)
Ik weet niet helemaal zeker of er destijds al mobiele telefoons waren, maar er was een tijd dat "buzzers" helemaal in waren. Ik heb er nooit eentje gehad, maar heb er heel wat keren vol verbijstering naar gekeken in de winkeletalages. Wat een buzzer was? Tja, eigenlijk een modern uitgevoerde "pieper". Je hing dat ding aan je broek, iemand kon jou dan "buzzen" en dan verscheen zijn nummer in het display. En dan wist jij dat je moest terugbellen. Veeetttt! :)
Gewijzigd op 24/03/2015 13:59:58 door Ozzie PHP
Hier is ie dan mijn snelheidsmonster waar iedereen graag eens naar wilde kijken:
@Frank ... een klasgenoot op de middelbare school had een Atari 1040, en oh ... ik was daar wel een beetje jaloers op want je kon daar muziek mee maken. Veel beginnende 'dance' producers gebruikten in die tijd een Atari 1040. Zat daar geen ingebouwd midi in? Ook de graphics zagen er een stukje mooier uit dan mijn Commodore 64. Ja, dat was echt wel een mooie machine!
Wat op een gegeven moment ook een hype was, waren horloges met een rekenmachientje. Zoiets als dit:
Zelf had ik een tijd lang zoiets:
Ik vond eigenlijk alles wat elektronisch was en knopjes had wel leuk geloof ik :) Herkenbaar?
Een Atari 800 XL, die in de loop der tijden zwaar gemod is. Die 64 kB was natuurlijk lastig als je een floppy van 180 kB wilde kopiëren, dus daar ging al snel een geheugenuitbreiding naar 256 kB in. Die dag heb ik leren solderen. ;-) Verder zie je rechtsboven nog een 3-kleurenLED (dat was toen ook al zo'n innovatie) die over de datalijnen heen gesoldeerd zit, zodat je eenvoudig kon zien of hij aan het lezen of schrijven was. Vooral bij cassettebandjes kon je dan vaak al in een vroeg stadium aan het knipperpatroon zien dat het laden van je programma ging mislukken.
En de top-modificatie was natuurlijk wel de Supermon, een alternatief BIOS met veel meer mogelijkheden (en een stuk sneller). Maar niet alle software wilde daarmee samenwerken, dus was het ook handig om de originele BIOS te kunnen gebruiken. Dat heb ik toen opgelost door de EPROM van de Supermon op de originele EPROM te piggybacken, de Vcc-pootjes om te buigen, en daar een schakelaar tussen te zetten, zodat ik eenvoudig kon schakelen. Dat schakelen kon je trouwens beter alleen maar doen als de computer uit stond. ;-)
En in het draadje mis ik tot nu toe nog de backupmogelijkheden:
Vooral die Exabyte was jenk. Daar kon zeker 5 GB op, en als de compressie het een beetje deed zelfs het dubbele. Ik heb nog een stuk of 15 tapes liggen. Kan ik tegenwoordig net mijn iPhone mee backuppen. ;-)
Back-uppen ... goed punt. Ik was in die tijd daar nog niet mee bezig. Ik speelde voornamelijk spelletjes, en die stonden dan op een cassettebandje. Zo'n cassettebandje kocht je bij de plaatselijke elektronica-winkel, maar ook bijvoorbeeld bij V&D. Ik denk dat een spelletje zo tussen (grofweg) de 7 en 18 gulden (inderdaad ja, gulden) kostte.
Later ging ik dus werken met floppy's. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik zo'n magische floppy uit het doosje haalde. Dat ding was hartstikke slap en even dacht ik dat ie kapot was. Maar nee, het hoorde gewoon zo. Toen ontdekte ik ook de computerclub. Wow ... eens in de maand was een zaal in een lokale horecagelegenheid omgetoverd tot computerparadijs. Veel jongeren die net wat ouder waren dan ik, zaten daar dan met hun computer. En een aantal van hen had ook een Commodore 64. Als je mazzel had dan kon je ze een paar floppy's geven en dan werden daar direct spelletjes op gezet. Ik kocht daar ook voortaan mijn floppy's, want die waren daar een stuk goedkoper dan in de winkel. En nadat je dan naar de computerclub was geweest, kwam je thuis met je "buit" en had je de komende tijd weer wat te spelen :)
Een floppy ... aan de zijkant kon je met een speciaal tangetje (die had ik eentje!) een "inham" knippen waardoor de floppy aan 2 kanten schrijfbaar was, ofwel ... je kreeg ineens dubbel zoveel opslagruimte.
Ozzie PHP op 25/03/2015 01:19:26:
Een floppy ... aan de zijkant kon je met een speciaal tangetje (die had ik eentje!) een "inham" knippen waardoor de floppy aan 2 kanten schrijfbaar was, ofwel ... je kreeg ineens dubbel zoveel opslagruimte.
Dat knippen vond ik maar lastig. In eerste instantie deed ik het met een gewone perforator, maar al vrij snel had ik een schakelaar op mijn drive gemaakt om de write protect-sensor te overbruggen. ;-)
Kan me trouwens nog herinneren dat mijn eerste doosje 5.25"-floppies 45 gulden kostte. En 3.5"-disks waren toen helemaal onbetaalbaar. 135 gulden voor een doosje, en dat waren nog white labels ook. In de beginjaren waren die white labels trouwens goed, want dat was overproductie van de grote merken (TDK, Nashua, 3M etc). Later, toen de vraag begon toe te nemen, kwamen er fabrieken die alleen maar white labels produceerden en daarmee heb ik het wel meegemaakt dat van de 10 disks ik er 9 kon weggooien. En toen vertrouwde ik die tiende ook niet meer...
Ik kan me trouwens ook nog herinneren dat ik in 1990 een bijbaantje had waar ik software moest schrijven om data die op een CD-ROM stond te importeren in een database (Micro-CAIRS, een documentair DBMS; volledig onvergelijkbaar met relationele databases). Die CD-speler was zo groot als een flinke videorecorder.
Nóg groter was de eerste CD-recorder waar ik een paar jaar later (dat zal '93 zijn geweest) mee speelde. Een half-speedje, dus het duurde 2,5 uur om een CD te branden. Wat een lege disc toen kostte weet ik niet meer, maar ik weet nog wel dat ik in 1997 er 45 gulden voor moest neertellen. Ex BTW. Per stuk. Bij de interne verkoop van Philips. Tegenwoordig heb je voor dat geld twee spindles. ;-)
Gewijzigd op 25/03/2015 10:39:26 door Willem vp
@Ozzie: Ja de 1040ST had zeker een midipoort. Deze computer vondt je dan in de hoogtijjaren ook rustig in een muziekstudio. Dat was niet zo mijn ding maar je had destijds een Atari ST Magazine en er werd iedere week wel aandacht besteed aan de muziek. Ik schreef mijn eerste software in GFA BASIC zoals dat taaltje heette. Het was gewoon Basic maar dan voor de Atari met wat extra ingebouwde functies voor de grafische menu's en de muis onder andere. Ook de Alert() zoals we die kennen van javascript kwam er in voor :p Ik zou er zo weer achter kruipen maar helaas heb ik er geen meer.
Ik had daar een speciaal handig tangetje voor :)
>> @Ozzie: Ja de 1040ST had zeker een midipoort. Deze computer vondt je dan in de hoogtijjaren ook rustig in een muziekstudio.
Ja ... ik was daar toen wat meer mee bezig en ik herinner me dat nog. Nice :) Wel leuk al die verhalen over vroeger. Wat me opvalt is dat de apparaten er toen eigenlijk veel leuker uitzagen. Ze waren echt allemaal verschillend. Nu is het toch vooral veel eenheidsworst.
Ik ben nu 22 ( bijna 23 ) en ik kan me nog als ik het goed heb een atari voorstellen die mijn broers hadden gekocht.
Vlak daarna een computer met windows 95 waar ik de ballen verstand van had.
En toen ergens een ps1 ( beste spel computer ever natuurlijk )
Wel mooi en zo te lezen en zien dat er best wat mensen hier zijn die toch al iets ouder zijn dan dat ik dacht.
Ik heb ooit computers gespaard.
Op een gegeven moment had ik 34 complete sets en laptops.
Nu slechts nog 4 laptops, 2 pc's en een server.
Wat heb je er uiteindelijk mee gedaan? Heb je er nog een foto van?
Na een grote opruiming is het naar de kringloopwinkel gegaan.
Van het wegdoen van bovenstaand laptopje heb ik wel spijt.
Dat zou nu echt een pachtig museumstuk zijn.
Gewijzigd op 25/03/2015 20:51:59 door - SanThe -